:

Przypowieści Salomona 16

1

Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.

2

Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.

3

Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.

4

Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.

5

Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.

6

Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.

7

Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.

8

Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.

9

Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.

10

Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.

11

Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.

12

Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.

13

Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.

14

Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.

15

W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.

16

Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.

17

Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.

18

Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

19

Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.

20

Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.

21

Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.

22

Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.

23

Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.

24

Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.

25

Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.

26

Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.

27

Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.

28

Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.

29

Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.

30

Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.

31

Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.

32

Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.

33

Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.

Link: